Interview met beeldend kunstenaar en illustrator Corri Janssen ter gelegenheid van haar expositie Op muziek gezet van donderdag 1 februari t/m woensdag 4 april 2018.



Mijn tekeningen bewegen. Ik houd er van om mensen te tekenen, terwijl ze bezig zijn. Ik beweeg zelf ook als ik teken. Tijdens mijn expositie bij jullie kunnen bezoekers kennismaken met een aantal werken uit mijn collectie ‘muziek en dans’.

Onderwerpen die bij uitstek passen bij mijn stijl van werken: lijnen, heel veel lijnen, het is een proces vol dynamiek. Het werk wordt als het ware op muziek gezet. Ik hoop altijd dat mensen muziek horen of zin krijgen om te dansen, als ze er naar kijken. Dat zou ik echt fantastisch vinden.

Ik gebruik verschillende technieken. Potlood en inkt natuurlijk, maar ik werk ook graag met kwastenpennen. Je hebt dan een voorraadje inkt bij je, zodat je niet steeds hoeft in te dopen. Erg handig, bijvoorbeeld als je danseressen tekent!

Wat het aanbrengen van kleur betreft gaat mijn voorkeur uit naar aquarel. Ik werk snel, berg alles weg en sorteer op een later moment wat goed is en wat weg kan.

Verder houd ik erg van linoleum uitsnijden. Ik snijd de originele tekening uit per kleur. Gebruik ik drie kleuren, dan snijd ik drie keer uit en druk vervolgens ook driemaal af. Door deze manier van werken bereik je dat alle afdrukken uniek zijn.

Door het langdurig werken met olieverf, heb ik een intolerantie ontwikkeld. Dat uit zich in een enorme hoofdpijn. Deze diagnose had nogal wat gevolgen. Ik moest stoppen met olie, maar veel erger nog was het feit dat ik afscheid moest nemen van etsen, een van mijn meest geliefde grafische technieken.

Pas na mijn veertigste, ben ik ‘in de kunsten’ gegaan. Tot die tijd bestond mijn volwassen leven uit studeren (andragologie),werken in het bibliotheek wezen en het runnen van ons gezin. Tijdens een cursus tekenen, waarvoor ik me spontaan een keer had opgegeven, ontdekte ik dat ik kon tekenen en vooral ook hoe leuk ik dat vond.

Ik heb vervolgens de vierjarige tekenleraaropleiding aan de Hogeschool van Amsterdam gevolgd. Zo omstreeks mijn vijftigste had ik mijn eerste tentoonstelling!

Ik heb inmiddels een eigen atelier op het oude WG-terrein, waar ik heel blij mee ben. Tekenen en alles wat er bij komt kijken ervaar ik als een enorme verrijking van mijn leven.