Van 7 november 2013 t/m 5 februari 2014 exposeerde de kunstenares in de SOOP met de tentoonstelling “Olifanten en andere dieren”.



Het tekenen van dieren moet je zien als een aspect van mijn werk. Negen jaar geleden exposeerde ik musici bij jullie en als je me over negen jaar weer opbelt voor een expositie dan kies ik misschien voor mijn hersenschimmen. Gruwelijke portretten zijn dat. Of ik laat de bezoekers van de SOOP kennismaken met mijn fantasierijke en grillige horizonten. Ik word gefascineerd door beweging. Bij de musici gaat het om de bewegingen die me meevoeren. Ik teken niet de musici, maar het musiceren. Bij dieren werkt dat net zo. Ook als een dier slaapt, is er nog beweging. En dat portretteer ik.

Er zijn een paar kindertekeningen van mij bewaard. Dat zijn bepaald niet de traditionele rondjes voor hoofd en buikje met harkjes als armen en benen. Je ziet omhoog zwaaiende armpjes en lopende beentjes. Toch ben ik zelf geen bewegelijk mens. Het zijn mijn handen, die willen erg graag beweging tekenen.

In de zomer teken ik de laatste jaren allerlei dieren. Ik heb een huisje in Drenthe, vlakbij Emmen. Daar is een prachtige dierentuin, het Noorder Dierenpark geheten en daar teken ik mijn dieren: olifanten, neushoorns, bisons, struisvogels, nijlpaarden, antilopen en ga zo maar door.

Het grootste deel van wat ik tijdens mijn expositie laat zien bestaat uit etsen in één kleur, zwart/wit, een beetje sepia. Monochrome etsen. Ik gebruik een speciale etstechniek die de bewegelijkheid accentueert.

Daarnaast komen er ook een aantal ingekleurde etsen te hangen. Op een gegeven moment kreeg ik zin om een paar etsen kleur te geven. Vloeken in de kerk natuurlijk, maar dat kan me niet schelen. Die gekleurde etsen ben ik toen ook nog verder gaan bewerken. Met hele dunne penseelstreken olieverf en pastelkrijt. Dat deel van mijn expositie valt onder de noemer gemengde technieken.

Ik ben vrij laat gaan etsen. Vroeger schilderde ik vooral. Altijd met olieverf. Heerlijk: laag op laag op laag. De onderste lagen blijven doorwerken in de bovenste. Het zou zomaar kunnen dat ik weer ga schilderen. Het etsen valt me soms zwaar en als ik het lang achterelkaar doe, krijg ik pijn in mijn rechterschouder.

Voorlopig is dat nog niet aan de orde. Ik ben namelijk door het Muziektheater op hun facebook -pagina met een knipoog tot ‘Artist in residence’ benoemd. Ik mag er elke dinsdagochtend, tijdens de repetities voor de wekelijkse lunchconcerten, tekenen. Fantastisch natuurlijk. Er hangt ook een banier met een door mij getekende violist buiten de Stopera, naast de aankondigingen van de opera’s. Niet te geloven toch?

Wat ik me van de vernissage voorstel? Vooral dat het heel gezellig wordt en dat de bezoekers mijn beesten leuk vinden. Ik ga een paar van mijn lievelingsdieren aan jullie voorstellen: de neushoorns Jennifer, Petra, Zara en Kusini en natuurlijk Radza, die o zo grote en zachtaardige olifanten man, die helaas dit jaar gestorven is”.