Naar aanleiding van haar tentoonstelling “Tijdloos” spraken we met de kunstenares. Zij exposeerde bij ons van 2 mei t/m 22 juni 2011.

" Mijn schilderijen ontstaan uit vlekken. Al werkend nemen de vlekken vormen aan. Daar ga ik op door. Ik werk vrijwel altijd met olieverf. Je kunt met olie heel goed kleuren mengen op het doek. Acryl droogt daarvoor te snel. Olieverf voelt ook lekkerder aan. Elk schilderij dat af is, geeft me op dat moment een gevoel van trots. Maar het komt ook voor dat een bepaald werk me na een tijdje niet meer zo bevalt. Dan schilder ik het helemaal over met witte of roomkleurige verf. En begin opnieuw. De speciale structuur die is ontstaan door de verschillende lagen verf over elkaar, werkt inspirerend. Kleuren en vormen komen heel gemakkelijk in mijn hoofd. Het worden vaak mijn mooiste schilderijen.

Ik schilder nu zo’n jaar of tien. Het begon allemaal tijdens een vakantie in Portugal, waar ik deelnam aan een schildercursus. Terug in Amsterdam ben ik les gaan nemen aan de Vrije Schilderacademie "De Leeuwenburg". Een opleiding van vier jaar. Ik vond het fantastisch. Sindsdien schilder ik in Atelier "Dijkzicht", bij Johan Suttorp. Je kunt daar vrij schilderen. Mocht je een beetje vast komen te zitten, dan draagt Johan nieuwe mogelijkheden aan. Een ideale plek voor mij, die ik niet graag meer zou willen missen in mijn leven.

Als ik schilder is het net alsof tijd niet bestaat. Het geeft me ook een beter zicht op wie ik ben. Waar ik plezier aan beleef en wat ik wel en niet kan. Ik houd van experimenteren, mezelf steeds weer verrassen. En ik merk dat ik niet graag opgeef. Steeds maar doorwerken, want ooit krijg je het gevoel: ‘nu is het goed’. Mijn ontwikkeling is zeker nog niet bij het eindpunt aangeland.

Ik heb mijn hele leven behoefte gehad me creatief te uiten. Bijvoorbeeld door mime - spel (mijn rol was clown!) of het maken van (wassen) beelden. En nu is er dan het schilderen. Daar hoop ik nog jaren een deel van mijn tijd en energie in te kunnen steken."